Dorpshuis Lakerhoes klaar voor vernieuwing en nieuwe sociale rol
Het dorpshuis Lakerhoes in het grensdorpje Ohé en Laak heeft de afgelopen maanden een grondige opfrisbeurt ondergaan, mede mogelijk gemaakt dankzij bijdragen van de Limburgse Leefbaarheidsaanpak en de gemeente Maasgouw. Niet alleen het gebouw heeft een nieuwe uitstraling, ook de sociale functie wordt uitgebreid met een vaste open inloop voor vijftigplussers en andere dorpsbewoners.
Voorzitter Jos Tillie, al twintig jaar verbonden aan het dorpshuis, vertelt waarom dit hét moment is voor vernieuwing.
“Het pand is inmiddels achttien jaar oud en functioneert nog prima, maar de uitstraling is wat kil en kaal geworden”, zegt Tillie. “Tegelijkertijd stopte de ouderenvereniging vanwege een tekort aan vrijwilligers. Daarmee dreigden ook activiteiten als koersbal (een soort jeu de boule voor ouderen) te verdwijnen. Dat konden we niet laten gebeuren. Als bestuur hebben we koersbal tijdelijk overgenomen en zijn we met inwoners gaan kijken: wat kan er nieuw voor in de plaats komen? Zo ontstond het idee van een open inloop.”
Laagdrempelig en huiselijk
De open inloop moet een plek worden waar mensen – vanaf pakweg vijftig jaar – vrijblijvend kunnen binnenlopen voor koffie, contact en kleine activiteiten. “We willen de drempel verlagen”, legt Tillie uit. “Het is geen dagbesteding, maar een plek voor iedereen. Het gaat om gezelligheid en ontmoeting in een huiselijke sfeer. Nu komen mensen vooral voor hun vereniging, maar het dorpshuis moet ook een plek zijn waar je gewoon even binnenloopt.”
Steun van Provincie en gemeente
De plannen worden mogelijk gemaakt met steun van de Provincie Limburg en cofinanciering van de gemeente Maasgouw. Het traject van de subsidieaanvraag was complex, maar volgens Tillie zeer de moeite waard. “We hebben veel ondersteuning gekregen, onder meer via een gespecialiseerd bureau dat door de gemeente was ingehuurd. Daardoor is het gelukt om de aanvraag rond te krijgen. Inmiddels hebben we de toekenning op zak en kunnen we echt aan de slag.”
Van gymzaalgevoel naar warme huiskamer
De fysieke vernieuwing omvat een nieuwe PVC-vloer in warme houttint, schilderwerk in rustige kleuren, een vernieuwde bar, sfeerverlichting en comfortabele zitjes. “Het voelde eerst nog een beetje als een gymzaal”, zegt Tillie met een glimlach. “Nu is het meer een huiskamer voor het dorp. Functioneel is alles hetzelfde: we kunnen nog altijd feesten en bijeenkomsten tot driehonderd personen faciliteren voor verenigingen en andere gebruikers. Maar de uitstraling is veel uitnodigender.”
Een sociaal model
Het dorpshuis wordt geëxploiteerd door een stichting en draait op vrijwilligers. Er is bewust gekozen voor een laagdrempelig model zonder beheerder. Verenigingen huren de zalen tegen lage kosten en nemen zelf taken op zich: van schoonmaken tot bardienst. De inkomsten komen grotendeels uit de drankverkoop. “Dat systeem werkt goed”, zegt Tillie. “Verenigingen kunnen er zelfs nog een centje aan verdienen. Voor ons blijft het belangrijkste: dit is geen commercieel project, maar een sociaal project. Dáár zit de waarde.”
Brede betrokkenheid
Hoewel Ohé en Laak niet veel meer dan achthonderd inwoners telt, heeft het dorpje een bruisend verenigingsleven. De harmonie, het zangkoor en de carnavalsvereniging zijn enkele van de vaste gebruikers. Net als de landelijke vereniging de Zonnebloem. Ook omliggende dorpen maken geregeld gebruik van het Lakerhoes. “We zijn eigenlijk een thuisbasis voor heel veel verenigingen”, aldus Tillie. “Voor dit project hebben we een werkgroep van tien dorpsgenoten opgericht. Dat vergroot het draagvlak én de slagkracht.”
Leegloop in de kern
De urgentie om te investeren in het Lakerhoes wordt ook gevoed door veranderingen in het dorp zelf. De basisschool sloot al enkele jaren geleden haar deuren, het café verdween en ook de kerk pal tegenover het dorpshuis dreigt haar religieuze functie te verliezen. “Je ziet voorzieningen langzaam verdwijnen”, zegt Tillie. “Juist dan moet je zorgen dat er een plek overblijft waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Het dorpshuis vervult die rol – misschien wel belangrijker dan ooit.”
Strakke verplichting
Bij de subsidie hoort een stevige afspraak: het dorpshuis moet de komende drie jaar zeventig keer een open inloop organiseren. “Dat is een zware verplichting, zeker in vakantieperiodes”, erkent Tillie. “Maar we zien het ook als stok achter de deur om echt iets nieuws van de grond te krijgen. De eerste bijeenkomsten zijn in november geweest.”
Vooruitblik
De verbouwing is inmiddels klaar. 8 november is de feestelijke heropening. Tillie: “We willen aan het dorp laten zien wat er veranderd is en iedereen uitnodigen om de nieuwe sfeer te komen proeven. Uiteindelijk gaat het erom dat het Lakerhoes ook in de toekomst het kloppend hart van de gemeenschap blijft.”